"Kvæði um spekina.

Spekin,hvar er hana að finna,
og hvar á viskan heima?
Enginn maður þekkir veginn til
hennar,
og hana er ekki að finna á landi
lifenda.
Undirdjúpið segir:,,'I mér er hún
ekki!"
Og hafið segir:,,Ekki er hún hjá mér!"
Hún fæst ekki fyrir skíragull,
og ekki verður silfur reitt sem andvirði
hennar.
Eigi verður hún ófírgulli goldin
né dýrum sjóam- og safírsteinum.
Gull og gler kemst ekki til jafns við
hana,
og hún fæst ekki í skiptum fyrir ker af
skíragulli.
Kóralla og krystalla er ekki að nefna,
og að eiga spekina er meira um vert en
perlur.
Tópasar blálands komast ekki til jafns
við hana,
hún verður ekki goldin með hreinasta
gulli.
Já spekin,hvaðan kemur hún,
og hvar á viskan heima?
Hún er falin augum allra þeirra er lifa,
og fuglum loftsins er hún hulin.
Undirdjúpin og dauðinn segja:
,,Með eyrum vorum höfum vér heyrt
hennar getið."

Guð veit veginn til hennar,
og hann þekkir heimkynni hennar.
Því að hann sér til endimarkar jarðar,
lítur allt,sem undir himninum er.
Þá er hann ákvað þunga vindarins
og ákvarðaði takmörk vatnsins,
þá er hann setti regninu lög
og veg eldingunum,
þá sá hann hana og kunngjörði hana,
fékk henni stað og rannsakaði hana
einnig.
Og við manninn sagði hann:
,,Sjá ,að óttast Drottin-það er speki,
og að forðast illt-það er viska."

Athugasemdir

[Gunnlaugur Halldór Halldórsson, 3.3.2008 kl. 19:15]

amen