Lausnarinn minn.

Mig hefur ljúfur lausnarinn

leitt inn í náðargrasgarð sinn,

vakandi svo ég væri hér,

vitni skírnin mín um það ber.

Ungdóms bernskan, sem vonleg var,

vildi mig of mjög svæfa þar,

 foreldra hirting hógværleg

hans vegna kom og vakti mig.

Aldurinn þá mér öðlaðist,

á féll gjálífis svefninn mest,

kennimenn Drottins komu þrátt,

kölluðu mig að vakna brátt.

Fullvaxinn gleymsku svefninn sár

sótti mig heim, og varð mjög dár,

dimman heimselsku dróst að með,

dapurt varð mitt til bænar geð.

Þá kom Guðs anda hræring hrein,

í hjarta mitt inn sá ljómi skein,

en í heimskunni svo ég svaf,

sjaldan mig neitt að slíku gaf.

Fárlega var mín fíflskan blind,

forlát mér, Jesús, þessa synd,

hvar með að jók ég hugraun þér,

en hefnd og refsing sjálfum mér.

Láttu þó aldrei leiðast þér,

ljúfi Jesús, að benda mér.

Hugsi til mín þitt hjartað milt,

hirtu mig líka sem þú vilt.

I Jesú nafni,Drottinn, blessa þú sérhverja sál er þetta les.

Amen.                                                                                                                 H.Pétursson

Athugasemdir

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 6.4.2008 kl. 18:39]

Amen

[Gunnlaugur Halldór Halldórsson, 6.4.2008 kl. 18:51]

amen og takk Arabina og Guð blessi þig

[Rósa Aðalsteinsdóttir, 6.4.2008 kl. 20:30]

Sæl Arabina. Kærar þakkir fyrir textann. Guð blessi þig/Rósa

[Sigríður Guðnadóttir, 7.4.2008 kl. 14:03]

[Aida., 8.4.2008 kl. 08:31]