"Sönn ást.

'Eg:
-Vakna þú,norðanvindur,og kom þú,
sunnanblær,
blás þú um garð minn,
svo að ilmur hans dreifist.
Unnusti minn komi í garð sinn
og neyti hinna dýru ávaxta hans.

Hann:
-'Eg kom í garð minn,systir mín,
brúður,
ég tíndi myrru mína og balsam.
'Eg át hunangsköku mína og
hunangsseim,
ég drakk vín mitt og mjólk.

Etið,vinir,drekkið,
gjörist ástdrukknir.

'Eg sef en hjarta mitt vakir,
heyr,unnusti minn,drepur á dyr!

Hann:
,,Ljúk upp fyrir mér,systir mín,
vina mín,
dúfan mín,ljúfan mín!
því að höfuð mitt er alvott af dögg,
hárlokkar mínir af dropum næturinnar."

,,'Eg er komin úr kyrtlinum,
hvernig ætti ég að fara í hann aftur?
'Eg hef laugað fæturnar,
hvernig ætti ég að óhreinka þá aftur?"
Unnusti minn rétti höndina inn um gluggan,
og hjartað svall honum á móti.
'Eg reis á fætur til þess að ljúka upp
fyrir unnusta mínum,
og myrra draup af höndum mínum
og fljótandi myrra af fíngrum mínum á
handfang slárinnar.
'Eg lauk upp fyrir unnusta mínum,
en unnusti minn var farin,horfinn.
'Eg stóð á öndinni meðan hann talaði.
'Eg leitaði hans,en fann hann ekki,
ég kallaði á hann,en hann svaraði ekki.
Verðirnir sem ganga um borgina,
hittu mig.
Þeir slógu mig,þeir særðu mig,
verðir múranna sviptu slæðununum af mér.

'Eg særi yður,Jerúsalem dætur:
þegar þér finnið unnusta minn,
hvað ætlið þér að segja honum?
Að ég sé sjúk af ást!

Þær sögðu:
-Hvað hefur unnusti þinn fram yfir aðra
unnusta,
þú hin fegursta meðal kvenna?
Hvað hefur unnusti þinn fram yfir aðra unnusta,
úr því þú særir oss svo?

'Eg svaraði:
-Unnusti minn er mjallhvítur og
rauður,
hann ber af tíú þúsundum.
Höfuð hans er skíragull,
hinir hrynjandi hárlokkar hans
hrafnsvartir,
augu hans eins og dúfur við vatnslæki,
baðandi sig í mjólk,sett í umgjörð,
kinnar hans eins og balsambeð,
er í vaxa kryddjurtir.
Varir hans eru liljur,
drjúpandi af fljótandi myrru.
Hendur hans eru gullkefli,
sett krýsólítsteinum,
kviður hans listaverk af fílabeini,
lagt safírum.
Fótleggir hans eru marmarasúlur,
sem hvíla á undirstöðum úr skíragulli,
ásýndar er hann sem Líbanon,
frábær eins og sedrustré.
Gómur hans er sætleikur,
og allur er hann yndislegur.
Þetta er unnusti minn og þetta er vinur minn,
þér Jerúsalemdætur.

Athugasemdir

[Gunnlaugur Halldór Halldórsson, 27.2.2008 kl. 22:23]

amen og flott